پیش بینی نهادهای بین المللی از قیمت نفت
زمین دار شو: پیش بینی ها درباب قیمت نفت در سال آتی از آن حكایت می كند كه با عنایت به روند صعودی قیمت طلا، رشد قیمت نفت دور از انتظار نیست؛ با این وجود گزارش نهادهای معتبر بین المللی آمار و ارقام دیگری درباره قیمت آینده نفت نمایش می دهد كه قابل تامل است.
به گزارش زمین دار شو به نقل از ایسنا، باوجود كاهش سهم نفت و گاز از كل مصارف انرژی جهان در ۱۰ سال اخیر، همچنان این دو ماده از مهمترین منابع انرژی جهان به شمار می روند؛ به صورتی كه بیشتر از ۵۷ درصد مصارف انرژی اولیه جهان را می سازند. مهم ترین اتفاق عرضه نفت و مساله موثر بر بازار نفت در پارسال میلادی، طرح فریز نفتی بود كه با توافق كشورهای اوپك و روسیه و با هدف ثبات قیمت نفت رخ داد. طبق این طرح، كشورهای عضو اوپك و روسیه تا حدی بر كاهش تولید نفت خود حتی كاهش برخی اعضا همچون عربستان به توافق رسیدند كه این مساله در انتهای پارسال باز تا اواسط سال ۲۰۱۸ دوباره تمدید شده است. از جانب دیگر بهبود رشد اقتصادی جهان منجر به بهبود تقاضا شد و در نهایت وضعیت عرضه و تقاضای پارسال رشد اندك قیمت نفت را به دنبال داشت.
در خصوص تخمین قیمت نفت در سال آتی با عنایت به نسبت قیمت آن به طلا پیش بینی میگردد كه رشد قیمت نفت بیشتر از رشد قیمت طلا باشد كه با عنایت به روند صعودی قیمت طلا به نظر می آید رشد قیمت نفت دور از انتظار نباشد؛ اما پیش بینی نهادهای معتبر بین المللی نفت همچون اداره اطلاعات انرژی آمریكا، بانك جهانی، صندوق بین المللی پول و موسسه اكونومیست از قیمت آتی آن چندان خوشبینانه نیست و بازه قیمتی بین ۴۹ دلار تا ۶۳ دلار را در هر بشكه پیش بینی كرده اند. هرچند كه اداره اطلاعات انرژی آمریكا در جدیدترین گزارش خود به سبب ابهامات نسبت به تاثیر بازگشت تحریم ها مقابل صادرات نفت ایران، قیمت مورد پیش بینی برای نفت را بالا برده است.
تحولات ایران با عنایت به دارا بودن رتبه چهارم ذخایر نفت و اول ذخایر گاز جهان، برای بازارهای جهانی انرژی بسیار مهم می باشد. قیمت نفت در بودجه سال ۱۳۹۷ ایران حدود ۵۵ دلار نزدیك به پیش بینی نهادهای بین المللی و پیش بینی صدور نفت خام و میعانات گازی در همین سال حدود ۵۳.۲ میلیون بشكه نفت در روز در نظر گرفته شده است.
به گزارش زمین دار شو به نقل از ایسنا، وابستگی بیشتر از ۳۶ درصدی بودجه ایران به نفت در سالجاری از مهمترین معضلات اقتصاد نفتی ایران به حساب می آید و فعالان، كارشناسان و سرمایه گذاران اقتصادی تاكید دارند كه قیمت نفت وگاز بر قیمت خیلی از كالاهای دیگر موثر است و بیشتر قیمتهای كالاهای اساسی، فلزات و محصولات پتروشیمی از قیمت نفت تاثیر می پذیرد.
قیمت نفت در بودجه سال ۱۳۹۷ ایران حدود ۵۵ دلار نزدیك به پیش بینی نهادهای بین المللی و پیش بینی صدور نفت خام و میعانات گازی در همین سال حدود ۵۳.۲ میلیون بشكه نفت در روز درنظر گرفته شده است.
حمید حاج اسماعیلی ـ كارشناس مسایل اقتصادی ـ درباره وابستگی بودجه به درآمدهای نفتی و اثرات آن به ایسنا، می گوید: شخصا معتقدم كه بودجه ۹۸ یكی از سخت ترین بودجه های سالهای اخیر است چون تحقق درآمدهای بودجه غیرقابل پیش بینی است و وابستگی بودجه های سنواتی به نفت و وصول درآمدهای ارزی همچون مسایل حال حاضر بودجه های سنواتی به حساب می آید.
وی این احتمال را می دهد كه رسیدگی و تصویب بودجه سال آینده در مجلس به درازا بكشد و می افزاید: مجلس تا زمانی كه منابع بودجه مشخص نشود آنرا تصویب نمی كند.
این كارشناس مسایل اقتصادی، تعریف خط مالی از طرف اتحادیه اروپا را در كاهش نگرانی ها برای تحقق درآمدهای نفتی در بودجه ۹۸ موثر خوانده و می گوید: در صورتیكه این خط مالی تعریف شود، مشكلاتی كه امكان دارد در بحث پیش بینی درآمدها در بودجه وجود داشته باشد، از بین می رود و پس باید دید كه اروپایی ها چقدر این خط مالی را پشتیبانی می كنند.
در سال ۲۰۱۶ ذخایر نفت اثبات شده دنیا در مجموع ۱۷۶۰ میلیارد بشكه بوده و كشور ونزوئلا با داشتن ۱۸ درصد از ذخایر نفت دنیا، مقام اول بزرگترین دارنده ذخایر را به خود مختص كرده است.پس از ونزوئلا، عربستان با ۱۶ درصد، كانادا با ۱۰ درصد و ایران با ۹ درصد در رتبه های بعدی قرار دارند.نسبت ذخایر به تولید نشان داده است كه با تولید در سطح مقدار كنونی، درصورت افت نكردن فشار در سالهای آتی، ذخایر اثبات شده كنونی تا چند سال دوام خواهند داشت.در میان كشورهای فوق، ونزوئلا باز هم در مقام اول است و با تولید كنونی حدود ۳۵۰ سال نفت خواهد داشت. پس از این كشور، لیبی با ۳۱۰ سال قرار دارد و سپس این نسبت كاهش می یابد؛ كشور سوم كانادا با ۱۰۵ سال در رتبه بعدی است و در نهایت ایران از این حیث مقام چهارم را دارد و با تولید كنونی پیش بینی شده بیش از ۱۰۰ سال نفت داشته باشد.بنابر این مشاهده میگردد كه ونزوئلا، لیبی، كانادا و ایران به مقدار كمی تولید می كنند و ذخایر قابل اتكایی برایشان باقی مانده است.البته شرایط تولید لیبی به سبب مسایل داخلی خاص است و شاید با برطرف شدن مشكلات تولید و افزایش آن، این نسبت در سالهای آتی كم شود.
نكته جالب توجه این است كه نسبت ذخایر به تولید آمریكا تنها ۱۰ سال است و نشان دهنده مقدار زیاد تولید نفت در این كشور در شرایط كنونی است.چنانچه فناوری های جدید در تولید نفت شیل آمریكا كشف نشود، ذخایر این كشور در دهه آتی اختتام می یابد.
عربستان، آمریكا و روسیه در رقابتی تنگاتنگ، بزرگترین تولید كنندگان نفت جهان به شمار می روند.در میان تولیدكنندگان بزرگ نفت جهان، آمریكا و كانادا، علاوه بر تولید نفت مرسوم به نفت شیل و نفت ماسه ای، اقدام می كنند كه كیفیت نفت این دو كشور را باعث شده است.پس از به ثمر رسیدن برجام آثار این توافق مهم بین المللی در بخش نفت ایران در سال ۲۰۱۶ كاملا نشان داده شد به نحوی كه ایران با تولید بیشتر از ۴.۶ میلیون بشكه نفت و میعانات گازی و با افزایش تولید بیشتر از ۷۰۰ هزار بشكه در روز، در بین ۱۰ تولید كننده بزرگ نفت جهان در رتبه چهارم قرار گرفته است، در حالیكه در انتهای سال ۲۰۱۵ ایران رتبه هفتم در بین تولید كنندگان نفت جهان بود.
پیش بینی نهادهای معتبر بین المللی از قیمت نفت
اداره اطلاعات انرژی آمریكا
بر اساس گزارش اداره اطلاعات انرژی آمریكا كه در ماه ژوئن از عرضه و تقاضای نفت در سالهای آتی نمایش كرده، مازاد عرضه در سال ۲۰۱۷ از بین رفته و حتی در مقاطعی تقاضا بیش ازعرضه بوده است اما طبق پیش بینی این نهاد بین المللی، وضعیت عرضه و تقاضا در سالهای آتی به تعادل خواهد رسید.حتی در مقاطعی امكان دارد دوباره در بازار مازاد عرضه احداث شود بنا بر این این نهاد معتبر بین المللی رشد محدود قیمت نفت را در سالهای آتی پیش بینی كرده است. اداره اطلاعات انرژی آمریكا قیمت نفت وست تگزارش آمریكا در سال ۲۰۱۸ و ۲۰۱۹ را ۵۸ دلار در هر بشكه پیش بینی كرده است.
بانك جهانی
بر اساس گزارش چشم انداز بازارهای كالاها كه بانك جهانی در آوریل ۲۰۱۶ اعلام نموده است، متوسط قیمت در سالهای ۲۰۱۸ و ۲۰۱۹ میلادی به ترتیب ۵۶ و ۵۹ دلار در هر بشكه پیش بینی شده است كه بااینكه نشان دهنده پیش بینی رشد تدریجی میانگین قیمت نفت در این نهاد بین المللی است، سطح قیمت پیش بینی شده برای سال آتی، كمتر از سطح قیمتها در اواخر سال ۲۰۱۷ است. از مهمترین دلایل این پیش بینی احتمال كاهش توقف طرح فریز نفتی، افزایش تولید نفت آمریكا به سبب بازگشت تولید میدان های نفت شیل و همین طور حل مشكلات سیاسی كشورهای نیجریه و لیبی و افزایش تولید نفت این كشورها است.
موسسه اكونومیست
تخمین بیزینس مانیتور از قیمت نفت در دو سال ۲۰۱۸ و ۲۰۱۹ به ترتیب ۶۳ و ۶۰ دلار در هر بشكه برای نفت برنت است كه این قیمت از قیمت پیش بینی شده نهادهای قبلی خوشبینانه تر اما همچنان در مقایسه با قیمتهای كنونی پایین تر است.
صادرات و درآمد فروش نفت ایران
بر اساس گزارش معاونت برنامه ریزی توسعه شهری و امور شوراهای شهرداری تهران از چشم انداز اقتصاد ایران در سال ۱۳۹۷، مجموع ارزش صادرات نفت و میعانات گازی در سال ۱۳۹۷ با قیمت نفت حدود ۵۵ دلار صادرات ۲.۵۳ میلیون بشكه در روز نفت خام و میعانات گازی و فروش داخلی ۱۰۰ هزار بشكه در روز میعانات گازی حدود ۵۲.۷ میلیارد دلار خواهد بود كه از این مقدار ۷.۶۴ میلیارد دلار به شركت ملی نفت ایران و ۱۶.۲۵ میلیارد دلار به صندوق توسعه ملی اختصاص یافته و مابقی در اختیار دولت قرار می گیرد. فرضیاتی كه برای این ارقام در نظر گرفته شده است صادرات ۲.۱۳ میلیون بشكه نفت در روز و با قیمت ۵۵ دلار، صادرات ۰.۴ میلیون بشكه میعانات گازی و با قیمت ۵۵ دلار و فروش میعانات گازی به پتروشیمی ها به مقدار ۰.۱ میلیون بشكه در روز و با قیمت ۵۲.۵ دلار است.بر اساس ارقام فوق وابستگی بودجه دولت به نفت از ۳۵ درصد در سال ۱۳۹۶ به ۳۶ درصد در سال ۱۳۹۷ افزایش یافته است و قیمت نفت پیش بینی شده برای سال بعد نزدیك به همین رقم است و فروش دلارهای نفتی با مبالغ بالاتر اساسا بودجه دولت را بیشتر می كند.همچنین صادرات فراورده های نفتی و صادرات گاز در درآمدهای نفتی لحاظ نشده در حالیكه در هر دو زمینه صادرات در حال انجام می باشد و همین مساله منجر به ایجاد ابهام در بودجه دولت در بخش درآمدهای نفتی شده است.
مهمترین انتقادی كه به بودجه دولت در بخش درآمدهای نفتی مربوط است، بحث وابستگی ۳۶ درصدی بودجه به نفت می باشد كه البته با عنایت به تركیب صادرات غیر نفتی كه عملا اغلب آنها بر پایه نفت و گاز هستند، این وابستگی بیشتر هم است و با عنایت به رویكرد جهان برای شیفت به سمت انرژی های تجدید پذیر به نظر می آید در ۱۰ تا ۱۵ سال آتی وضعیت منابع در اختیار دولت از راه فروش نفت با تغییراتی اساسی مواجه شود.
تحلیل حمید حاج اسماعیلی ـ كارشناس مسایل اقتصادی با عنایت به وابستگی بودجه های ۹۷ به درآمدهای نفتی این است كه برخلاف پیش بینی هایی كه ظرف یكی دو ماه گذشته داشتیم و تصور می كردیم قیمت نفت برمبنای تحریم ها افزایش یابد، این امر چندان عملی نشده است و روسیه و عربستان كه بعنوان بزرگترین تولید كننده نفت جهان شناخته می شوند با اوپك همكاری نداشتند و تولیداتشان را افزایش دادند؛ كشورهایی مثل كره و ژاپن هم كه در بحث خرید نفت از ایران معافیت گرفتند، به هر حال متحد آمریكا هستند و چندان قابل اعتماد نیستند.
به گفته وی، باوجود آغاز فصل سرما در اروپا و خاورمیانه قیمت نفت روبه تنزل گذاشته است پس پیش بینی قیمت نفت در بودجه سال آینده كمی دشوار می باشد و اگر دولت سطح تولیدات را هم پیش بینی و خط مالی اروپا باز حمایت كند، قیمت هر بشكه نفت احیانا بیشتر از ۴۵ تا ۵۰ دلار نخواهد بود.البته امكان دارد كه آمریكایی ها از ذخایرشان استفاده تا قیمت نفت را كنترل كنند و نگذارند بالاتر برود.
حاج اسماعیلی در گفت وگو با ایسنا، در پاسخ به این پرسش كه آیا صادرات غیرنفتی ایران می توان هزینه های جاری و منابع بودجه ای دولت را تامین كند؟ اظهار داشت: سطح صادرات غیر نفتی ایران محدود است و آن قدری نیست كه پشتیبانی لازم را برای جبران هزینه های نفتی كند.طبعا اگر در تحقق منابع بودجه گرفتار مشكل شویم روی دستمزدها و كاهش قدرت خرید مردم تاثیر می گذارد.
این كارشناس مسایل اقتصادی اشاره ای هم به توافق اخیر چین و روسیه برای پایین نگه داشته شدن قیمت نفت كرده و می گوید: در ایام گذشته توافق تجاری بین چین و امریكا صورت گرفت.چین و آمریكا هردو به نفت نیاز دارند و این نقطه مشتركی است كه نفت پایین بماند.بنابر این می بینید كه نمی توانیم برای خرید یا افزایش نفت روی چینی ها هم حساب نماییم چون آنها جزو مصرف كنندگان اصلی نفت در دنیا هستند و سهم جدی در مصارف نفت دارند از این رو پایین ماندن قیمت نفت امكان دارد به مشكلات بودجه ای ما منجر شود مگر آن كه اتفاق خاصی نظیر آنچه در اعلام خروج قطر از اوپك افتاد را شاهد باشیم.
در حال حاضر در بودجه سال ۱۳۹۷ بیشتر از ۷۵ درصد منابع در اختیار دولت صرف هزینه های جاری میگردد كه بیشتر این هزینه ها برای پرداخت حقوق و دستمزد كاركنان دولت می باشد در حالیكه صادرات غیر نفتی ایران در بالاترین حد ممكن قرار دارد و بعید است تا سالهای آتی ایران بتواند حجم صادرات خودرا به شكل محسوسی افزایش بدهد.همچنین با عنایت به آینده بازارهای جهانی انرژی و افزایش سهم انرژی های تجدیدپذیر، به نظر می آید قیمت نفت باز كم شود در این صورت و با عنایت به تورم فزاینده حقوق و دستمزد كاركنان دولت در كنار كاهش احتمالی درآمدهای نفتی دولت در سالهای آتی این پرسش مطرح میگردد كه نقشه راه دولت برای احداث تعادل در اقتصاد و انجام فعالیتهای عمرانی كه برای رونق بازارها بسیار مهم می باشد و قسمت مهمی از اشتغالزایی از این محل تامین میگردد چیست؟
بر اساس جدول زیر میانگین قیمت پیش بینی شده در نهادهای معتبر بین المللی بین ۵۷ تا ۵۹ دلار در هر بشكه است.در این بین قیمت نفت لحاظ شده در بودجه ایران باز حدود ۵۵ دلار است كه با پیش بینی نهادهای بین الملی هماهنگی دارد.
به گزارش زمین دار شو به نقل از ایسنا، با درنظر گرفتن توافق چند روز گذشته چین و آمریكا برای پایین ماندن قیمت نفت و همین طور اظهارات اخیر وزیر انرژی روسیه در خصوص مذاكره درباره كاهش تولید نفت قبل از نشست این هفته اجلاس اوپك و با عنایت به اعلام خروج قطر از اوپك و پیش بینی بزرگترین شركت های بازرگانی نفت جهان كه اعلام نمودند قیمت های نفت به سبب تحریم های آمریكا، در سال آینده به پایین ۶۵ دلار در هر بشكه سقوط نكرده و از مرز ۱۰۰ دلار خواهد گذشت، می توان این طور نتیجه گرفت كه در سال ۲۰۱۸ با عنایت به نشانه های بهبود شرایط اقتصاد جهانی در آمریكا، اروپا و چین و افزایش كلی تقاضای جهانی نفت احتمال این كه قیمت نفت در سال ۲۰۱۸ در مقایسه با میانگین قیمت سال ۲۰۱۷ افزایش یابد دور از انتظار نیست و با عنایت به قیمت میانگین نفت كه حدود ۵۰ دلار در هر بشكه در سال ۲۰۱۷ بوده پیش بینی میگردد میانگین قیمت نفت در سال ۲۰۱۸ در بازه ۵۵ تا ۶۰ دلار تعیین شود.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب