عباس شوكتی در گفت وگو با خبرنگار مهر درباره لزوم توجه به كیفیت ساخت و ساز، اظهار كرد: متأسفانه مقوله كیفیت ساخت و ساز در كشور مورد توجه سازندگان و سیاست گذاران بخش مسكن نیست به گونه ای كه عمر مفید ساختمان در ایران، حداكثر ۳۰ سال است؛ بنابراین با توجه به این طول عمر ساختمان ها، می توان گفت هر ۳۰ سال یك بار كشورمان را می سازیم و خراب می كنیم. این در حالی است كه در كشورهای توسعه یافته، حتی ساختمان های مسكونی ۵۰ ساله هم، به دلیل توجه به كیفیت ساخت و ساز، كلنگی و قدیمی تلقی نمی شوند در حالی كه عمر ساختمان های ما به اندازه عمر طراح شان نیست.
وی با بیان اینكه صنعتی سازی یك ضرورت انكارناپذیر است، خاطر نشان كرد: هر اندازه كه از دخالت عوامل انسانی در فرآیند ساخت و ساز بكاهیم، به ارتقای كیفیت نزدیك تر می شویم و این اتفاق جز با كنار گذاشتن روش های سنتی امكان پذیر نیست.
شوكتی با بیان اینكه متأسفانه در كشور ما كیفیت تأثیر چندانی در قیمت فروش ساختمان ندارد، افزود: امروز قیمت املاك و ساختمان ها بر اساس منطقه آنها تعیین می شود غافل از اینكه ساختمان هایی مقاوم در مناطق جنوبی شهر وجود دارند كه باكیفیت تر از برخی ساختمان های مناطق شمالی شهر تهران هستند.
این كارشناس مسكن اظهار داشت: قطعا مناطق شهری همه جای دنیا نقش غیرقابل انكاری در تعیین قیمت ها دارند اما نباید از كیفیت سازه ساختمان غافل شد . از آنجایی كه شناسنامه فنی ساختمان در كشور ما برای برخی متراژها صادر می شود و عمومیت ندارد، معیاری برای میزان كیفیت در دست نیست در نتیجه زیبایی های ظاهری ساختمان ملاك خرید قرار می گیرند.
وی گفت: اصلی ترین علت افت كیفی ساختمان های ما حضور سازنده های فاقد صلاحیت است و به همین دلیل علی رغم ورود فناوری های نوین به كشور و دانش فنی ـ مهندسی كه داریم تا رسیدن به نقطه مطلوب چند دهه عقب هستیم. البته طی سال های اخیر با فرهنگ سازی صورت گرفته مردم به حقوق خود آگاه شده اند و با حساسیت و دقت بیشتری خانه را انتخاب می كنند.