اراضی رها شده، فرصتی برای بازآفرینی شهری

زمین دار شو: در دومین نشست ارزیابی سیاستهای توسعه مسکن در ایران، اراضی رها شده، ظرفیتی باارزش برای بازآفرینی شهری قلمداد و بر لزوم تغییر نگرش در برخورد با بافت های ناکارآمد میانی تاکید شد.

به گزارش زمین دار شو به نقل از وزارت راه و شهرسازی، دومین نشست از سلسله نشست های ارزیابی سیاستهای توسعه مسکن در ایران با موضوع «بررسی چالش ها و راهکارهای بازآفرینی بافت های ناکارآمد میانی شهری» به دبیری مریم زارعیان در مرکز تحقیقات راه، مسکن و شهرسازی برگزار گردید.
این نشست در ادامه اولین جلسه این سلسله جلسات که به موضوع «چالش ها و راهکارهای صنعتی سازی در صنعت ساختمان» پرداخته بود، با حضور میثم دقتی، زهرا اسکندری، فرامرز پارسی و کاوه حاجی علی اکبری برگزار گردید.
در این جلسه تخصصی، فاکتورهای جدید شناسایی بافت های ناکارآمد که در سال ۱۴۰۱ ابلاغ گردیده بود، مورد بررسی قرار گرفت. شرکت کنندگان نقطه قوت اصلی این فاکتورها را فاصله گرفتن از دیدگاه حداقلی و صرف کالبدی به مسئله بافت های فرسوده و درنظرگیری ابعاد مختلف ناکارآمدی برای بافت های ناکارآمد میانی عنوان کردند.
با این حال، کارشناسان حاضر در نشست تاکید کردند که این فاکتورها هنوز تا نقطه مطلوب فاصله دارند. به عنوان مثال، اراضی رها شده که در جهان به عنوان یک فرصت بازآفرینی شناخته می شوند، در این فاکتورها جایی ندارند.
یکی از محورهای اصلی بحث، نقد نگاه فقط کالبدی و مبتنی بر مسکن به مسئله ناکارآمدی بود. سخنرانان تاکید کردند، ناکارآمدی می تواند ابعادی چون کاهش جمعیت، کاهش اشتغال، فقر، محرومیت، کاهش کیفیت زندگی و کاهش سرمایه اجتماعی داشته باشد.
بر این اساس، تعریف ناکارآمدی و فاکتورهای آن باید مبتنی بر زمینه و شرایط خاص هر شهر و محله باشد و نسخه واحد برای تمامی بافت ها کارآمد نیست.
در بخش دیگری از نشست، بر ضرورت تغییر رویکرد از «نوسازی و تخریب گسترده» به سوی «مداخله حداقلی» و «ارتقای تدریجی» تاکید شد.
این رویکرد جدید، با مشارکت مستقیم ساکنان و تقویت نهادهای مدنی محلی هم راه است و در مقابل رویکرد های بالا به پایینی قرار می گیرد که در نهایت به جابجایی ساکنان بومی منجر می شوند.
شرکت کنندگان بر این نکته توافق داشتند که حل مسئله پیچیده بافت های ناکارآمد، نیازمند «همکاری و هماهنگی بین دستگاهی» و «مشارکت واقعی ذی نفعان» است. ایجاد یک «دستور کار مشترک» بین تمام بازیگران شامل دستگاه های دولتی، بخش خصوصی، نهادهای مدنی و ساکنان، پیش نیاز هرگونه اقدام موفقیت آمیز عنوان شد.
در پایان این جلسه، اصول کلیدی برای مواجهه با بافت های ناکارآمد مورد تاکید قرار گرفت که شامل اجتناب از نسخه پیچی واحد، خروج از دید تک بعدی کالبدی، اولویت دادن به «مداخله حداقلی»، تقویت نهادهای مدنی محلی، لزوم رهبری پروسه توسط بخش عمومی و داشتن نگاه طولانی مدت و فرآیندمحور بجای پروژه های کوتاه مدت و مقطعی بود.
این نشست، قسمتی از سلسله نشست های تخصصی مرکز تحقیقات راه، مسکن و شهرسازی برای واکاوی سیاستهای مسکن و ارائه راهکارهای عملیاتی برای چالش های شهری ایران است.
بطور خلاصه سخنرانان تاکید نمودند، ناکارآمدی می تواند ابعادی چون کاهش جمعیت، کاهش اشتغال، فقر، محرومیت، کاهش کیفیت زندگی و کاهش سرمایه اجتماعی داشته باشد. این رویکرد جدید، با مشارکت مستقیم ساکنان و تقویت نهادهای مدنی محلی هم راه است و در مقابل رویکرد های بالا به پایینی قرار می گیرد که در نهایت به جابجایی ساکنان بومی منجر می شوند.

منبع: زمین دار شو

1404/06/15

10:00:18

0.0 / 5

تگهای خبر: اشتغال , دستگاه , راه , ساختمان

این پست زمین دار شو را می پسندید؟

(0)

تازه ترین مطالب مرتبط

نظرات بینندگان در مورد این مطلب

نظر شما در مورد این مطلب

نام:

ایمیل:

نظر:

سوال:

= ۲ بعلاوه ۳